ME ΑΛΛΑ ΜΑΤΙΑ

Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το αληθινό δόσιμο, από την αγκαλιά και τη γενναιοδωρία, από την ειλικρινή αγάπη. Αυτό αισθάνθηκα όταν επισκέφθηκα το Booking Hill, την Τετάρτη 7/6 και παρακολούθησα την μουσικοποιητική βραδιά που είχε διοργανώσει το Με αλλά Μάτια σε συνεργασία με τον πρόεδρο του Βαγγέλη Αυγουλά και τον συγγραφέα, μουσικό Σταμάτη Γαλάνη.

Υπέροχοι μουσικοί-ερμηνευτές συνέδραμαν , όπως ήταν η Θέλμα Καραγιάννη, η Αρετή Κοκκίνου και η Εμμανουέλα Μασούρου. Η Τζουλιάνα Μπούσι και η Κωνσταντίνα Αλεξανδρίδου ήταν οι πρωταγωνίστριες της βραδιάς και πραγματικά τις απολαύσαμε . Μαζί μας βρέθηκαν αξιόλογοι άνθρωποι της τέχνης, όπως η συγγραφέας-διανοήτρια Παναγιώτα Μπλετα, η Ευαγγελία Νούτσου -ιδιοκτήτρια του υπέροχου cafe 41-, η Έλενα Μπάλιου, ο Γεράσιμος Μοσχόπουλος, ο Γιώργος Χανιωτάκης, ο επιχειρηματίας Κων/νος Σιμος , ο ηθοποιός  Δημήτρης Βερύκιος και άλλοι.

Ας απολαύσουμε όμως λίγα λόγια από τον κεντρικό παρουσιαστή της βραδιάς Σταμάτη Γαλάνη.

Όσο για εμένα θα αρκεστώ να υπογραμμίσω την σημαντικότητα και την ιδιαιτερότητα αυτής της αλληλεπίδρασης , της σύμπραξης και αγάπης στον κόσμο της μουσικής και της λογοτεχνίας.

Εύχομαι να συνεχιστεί η προσπάθεια και να έλθουν και άλλοι φίλοι από το χώρο του πολιτισμού να μας τιμήσουν.

Χρύσα Νικολάκη, βιβλιοκριτικός-συγγραφέας-θεολόγος

---

Η JullianaBussi γεννήθηκε στο Φιέρι της Αλβανίας και ζει στην Ελλάδα από τα 11 της. Είναι απόφοιτος μουσικού σχολείου και έχει σπουδάσει φιλολογία στην Φιλοσοφική σχολή του Καποδιστριακού. Η Κωνσταντίνα Αλεξανδρίδου, γεννήθηκε στην Ξάνθη και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι ανάπηρη ειδική παιδαγωγός και δραστηριοποιείται ακτιβιστικά για μια συμπεριληπτική κοινωνία.

Η ποίηση της JullianaBussi είναι πρωτίστως αφηγηματική. Εξιστορεί όσα έζησε, είτε εκείνη, είτε η ηρωίδα στο μυαλό της. Το κάνει με ύφος πυκνό και ταυτόχρονα λυρικό. Η χροιά της πιάνει τον παλμό της καρδιάς, και οι λέξεις της γίνονται σκιές ανάμεσα σε νότες. Η μουσικότητα της εφάπτεται στο παρασκήνιο, και η θαλπωρή της φωνής της αναδύει σπουδαία συναισθήματα. Η μελίφθογγη ποιήτρια μας, πολύ ώριμα επιβεβαιώνει, ότι μπορείς να ζήσεις έναν έρωτα από μακριά. Και ορισμένες φορές, αυτός ο έρωτας, είναι πολύ πιο ουσιαστικός από ότι ήταν εκείνος που δεν έζησες από κοντά. Μας επιβεβαιώνει, εξίσου εύστοχα, ότι δεν έχουν όλες οι ιστορίες ένα happyend. Διαλέγει την ειλικρίνεια και τον ρεαλισμό από μια τοξική και σατιρική ουτοπία. «Σταμάτησα να νιώθω, σταμάτησα να επιθυμώ», μας λέει, ενώ κάποτε «φορούσε τις στιγμές για ρούχα sexy»! Ταυτόχρονα όμως μας δείχνει ότι κάποιες φορές στην ζωή είναι προτιμότερο να προχωράμε μπροστά, θλιμμένοι μα ζωντανοί, από το να μένουμε πίσω, γελαστοί μα γελασμένοι.

Η Κωνσταντίνα Αλεξανδρίδου ευθύς αμέσως μας προειδοποιεί «Προσοχή στο κενό, μεταξύ έρωτα και εξιδανίκευσης». Προτάσσει το στήθος και ξεκινά ορμητικά, μαγνητίζοντας από την αρχή το ενδιαφέρον μου. Οι ευχές της εξοστρακίζουν τους φόβους – ετοιμάζουν τον ακροατή για μια «ενεργοποίηση όλων των αισθήσεων». Άρωμα, γεύση στα χείλη, μάτια και υποσχέσεις. Φιλιά γεμάτα «μαστούρα». «Μόνο τότε είναι έρωτας» ομολογεί! Η ποιήτρια μας εδώ πιστεύει βαθύτατα στην αμοιβαιότητα. Γιατί, όπως να το κάνουμε, έρωτας δίχως ανταπόκριση, δύσκολα νοείται ολοκληρωμένος. Μας καλεί να δεχτούμε το παρόν και να κάνουμε ειρήνη με αυτό που είμαστε. Να πασχίσουμε για αυτό που θα επιθυμούσαμε να γίνουμε. Να εξελιχθούμε αποδεχόμενοι στωικά τις αδυναμίες και τα πάθη μας, κάνοντας τίμια προσπάθεια να τα απωλέσουμε. «Θέλω να είσαι η αφορμή, για να είμαι η ομορφότερη πτυχή του εαυτού μου», μας λέει. Ένας «απροσδόκητος συναισθηματικός συγχρονισμός» που κινητοποιεί όλες τις αισθήσεις.

Σήμερα, έχουμε να κάνουμε με δυο ποιήτριες που δεν «μασάνε» τα λόγια τους. Που δεν φοβούνται αν θα «τσαλακωθούν». Αν θα βγουν μπροστά για να κερδίσουν την μάχη που κάποιος άλλος έχασε ή φοβήθηκε να δώσει. Τα κοινά σημεία μεταξύ των δύο, όπως θα διαπιστώσετε είναι πολυάριθμα. Η ποίηση της μίας διεισδύει σε αυτή της άλλης. Πιστεύουν στην αδιάτρητη δύναμη των λέξεων, και στις χιλιάδες πιθανότητες που αυτές τίκτουν. Στοχάζονται και εκφράζονται ατρόμητα και αδήριτα. Ζούνε ερωτευμένα και ερωτεύονται ζωντανά. Αγαπητοί φίλοι, απόψε το σκοτάδι απουσιάζει. Εξαφανίστηκε από την στιγμή που πιστέψαμε στις λέξεις και στο φως. Απόψε οι σκιές, συνάντησαν τις νότες. Και από την στιγμή που μας βρήκε η ποίηση, καταλάβαμε ότι το σκοτάδι, ήταν απλώς μια απουσία. Ευχαριστώ όλους, και ιδιαίτερα τις δύο ποιήτριες μας, που το κατάφεραν. 

Σταμάτης Γαλάνης, συγγραφέας-μουσικός

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Σύγχρονο Σωκρατικό Συμπόσιο

Η ευφυϊολαγνεία σκοντάφτει σε συναισθηματικά αναλφάβητους

δήθεν γραμματιζούμενους, πουλώντας τους κίβδηλη παιδεία

την παραμυθιάζουν και την πείθουν μεθυσμένα

με προοικονομίες σκάρτες και βαυκαλισμούς

που δεν είναι ικανοί να κρατήσουν

Ένα σάπιενς που ντύθηκε με σεξουαλικότητα είναι αδύνατον

να το βυθίσεις στην τετράγωνη ευτυχία

Θέλει για προκαταρκτικά Νίτσε, Βολτέρο, Μαρξ, Καντ και Καμύ

Και στην αποκορύφωση η έκρηξη ορμονών

Τεστοστερόνη, οιστρογόνα, ντοπαμίνη και πεσμένη σεροτονίνη

Νοοσεξουαλικοί σε μια πλατωνική σχέση ή σε έναν απόλυτο έρωτα;

Η πρόκληση της επιβίωσης ενός υπερβολικά σκεπτόμενου

Η ανοχή ενός υπερβολή πληγωμένου

Η υπερβολή ενός υπερβολικά ερωτευμένου

Απόσπασμα της ποιητικής συλλογής «Αλεξιθυμικός Ρουβίκωνας»

                                                            Αλεξανδρίδου Κωνσταντίνα

——————————————————————————————————————–

Τζουλιάννα Μπούσι

Καλημέρα λέω κάθε αυγή και περπατάω σε ένα φιλί
θα φτιάχνω όνειρα τρελά που σε αναζητούν ξανά κι όσο ο κόσμος ζωντανεύει
η μορφή σου όνομα γυρεύει
Κι όσο πέφτεις στο γκρεμό σε ψάχνει το ιδανικό.
Πόση σιωπή βγάλε κραυγή
Κι όσο θα πνίγεσαι με βία
Ξέχνα κάθε σου μανία
Έχεις τη θάλασσα αγκαλιά ελεύθερα θα ζεις ξανά.
Κι όσο ο κόσμος σε στοιχειώνει χάρισε του ένα μπαλκόνι
Όταν σε κλίνει η φυλακή,
Εγώ θα έρθω γιατί αρκεί μία στιγμή