Μαίρη Λαρεντζάκη Γκιώνη
Written by Χρύσα Νικολάκη on 25 Νοεμβρίου, 2024
Το συγγραφικό και δημοσιογραφικό έργο της
Η Μαίρη Λαρεντζάκη Γκιώνη γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα ,σπούδασε στο νυχτερινό γυμνάσιο Ιωάννου Νίκανδρου και στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών Πιάνο -Ακορντεόν – Ανωτέρα θεωρητικά , Χορωδία και Κλασικό τραγούδι . Για μια δεκαετία περίπου δίδαξε ως Παράρτημα του Κεντρικού Ωδείου Κώστα Κλάββα στον χώρο της . Επίσης σπούδασε Ιστορία την Τέχνης & Φωτογραφία .
Η σχέση της με την γραφή ξεκινά από τα παιδικά της χρόνια, αγαπά την ποίηση και γράφει.
Ως υποψήφια δημοτική σύμβουλος διετέλεσε μέλος του Δ.Σ του Πνευματικού κέντρου Γαλατσίου όπου οργανώνει παραστάσεις-παρουσιάσεις – συναυλίες με σημαντικούς καλλιτέχνες .Αρθρογραφεί στο Περιοδικό Μαζί «Γαλάτσι και Νάξος στον κόσμο» στην εβδομαδιαία νομαρχιακή εφημερίδα ΠΑΛΜΟΣ στο site “palmosnews” με 500 συνεντεύξεις από όλους του χώρους και στην ηλεκτρονική εφημερίδα «Galatsion» απο μεράκι ! Το 2015 κυκλοφορεί και παρουσιάζεται στον Δήμο Γαλατσίου το βιβλίο της υπό τον τίτλο «Διάλογοι με ανθρώπους της τέχνης και του πνεύματος» από τις εκδόσεις ΜΑΡΑΘΙΑ .Το δεύτερο βιβλίο της παρουσιάζεται τον Δεκέμβριο του 2021 στις ημέρες του κορωνοιού και είναι υπό έκδοσιν στο τυπογραφείο το 3ο βιβλίο με τους Γαλατσιώτες δημιουργούς !
Η Μαίρη Λαρεντζάκη Γκιώνη ακόμα πιστεύει στον έρωτα ,στην αγάπη , στην καλοσύνη, και στοιχηματίζει στους καλούς ανθρώπους. Αγαπά για πάντα ότι έχει αγαπήσει…όσο ζει θα αγαπά ! (mary sol love) Έχει δυο παιδιά την Μαρίνα Νώτη, χορογράφος & καθηγήτρια φλαμένκο και τον Κώστα Γκιώνη Bartender στην εταιρεία Jazz In Jazz. Σπούδασε στο SAE Technology Group Athens και video art. Είναι γιαγιά μιας υπέροχης εγγονής της Μαρίας Σοφίας, 8 ετών.
Συνέντευξη στη Χρύσα Νικολάκη
1)Κυρία Λαρεντζάκη σας καλωσορίζω στο Action Radio. Είναι τιμή μας που σας φιλοξενούμε !
Θα ήθελα να μας πείτε τι αγαπήσατε και σας ώθησε στη δημοσιογραφία?
Η αγάπη μου στις τέχνες! Είμαι αθεράπευτη «εράστρια» των καλών τεχνών. Στόχος μου είναι να αναδείξω με -ας μου επιτρέπει- τις δυνάμεις που έχω, το έργο ανθρώπων που κάνουν αυτό που αγαπούν. Συνήθως στον τόπο μας σπάνια μιλάμε γι’ αυτούς που το αξίζουν. Δεν αναγνωρίζεται πάντα το ταλέντο και η σκληρή δουλειά όλων. Σπαταλάμε ώρες, μέρες, για ανθρώπους που είναι στην επικαιρότητα αλλά αποτελούν κακά παραδείγματα. Όπως κοινώς λέγεται, “πουλάει κάτι”. Αυτό το απεχθάνομαι. Ο πραγματικός καλλιτέχνης νοιάζεται για το έργο του. Είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Η ζωή του. Συνήθως από τις απαντήσεις διακρίνουμε και με τι άνθρωπο έχουμε να κάνουμε.
Γράφετε πολλά χρόνια για τον Παλμό. Ποια ήταν η πιο ξεχωριστή σας συνέντευξη?
Τα τελευταία δεκαπέντε συνεχή χρόνια περίπου, 500 συνεντεύξεις , γράφω στην εβδομαδιαία νομαρχιακή εφημερίδα ΠΑΛΜΟΣ του Γαλατσίου και το site «palmosnews». Ήταν αρκετές αυτές που ξεχώρισα, για την γραφή τους, τις εύστοχες απαντήσεις, την ευρυμάθεια, την σεμνότητα. Δυνατές απαντήσεις με ποιότητα, όπως την προτελευταία με τον ποιητή Πάρη Ελευθεριάδη καθώς και με τον συλλέκτη Τάκη Ευσταθίου που διαμένει στο Μανχάταν.
Τι έχετε αποκομίσει από αυτή σας την πνευματική ενασχόληση?
Με αυτόν τον τρόπο κάλυψα την εσωτερική μου ανάγκη. Μπόρεσα να γευτώ όλα αυτά τα χρόνια τους καρπούς, τα έργα των καλλιτεχνών με αγάπη. Μοιράστηκα τις αγωνίες, το πάθος, την γνώση, το μεράκι. Ακόμη ίσως και την τρέλα του καλλιτέχνη!
Έχετε μετανιώσει για κάτι όλα αυτά τα χρόνια?
Ναι! Έχω μετανιώσει. Ως πολυπράγμων και πολυάσχολος άνθρωπος, δεν κατάφερα να βρω χρόνο για την εκμάθηση ξένων γλωσσών. Αισθάνομαι γι’ αυτό ανήμπορη. Υπερπήδησα το εμπόδιο της γλώσσας όμως, πραγματοποιώντας συνεντεύξεις με σημαντικότατους καλλιτέχνες του εξωτερικού, Έλληνες αλλά και ξένους !
Ποιο είναι το μεγαλύτερο κέρδος από τη δημοσιογραφία?
Το μεγαλύτερο κέρδος είναι η χαρά! Κάθε φορά που το όνειρό μου παίρνει σάρκα και οστά. Η ικανοποίηση ότι έβαλα κι εγώ ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα του πολιτισμού, στον τόπο μας. Δεν μετριέται με καμιά αμοιβή η αξία ενός ονείρου όπως το δικό μου.
Οι άνθρωποι έχουν αναγνωρίσει όλο αυτό που έχετε προσφέρει στο σύνολο της καριέρας σας?
Αν και αυτό δεν είναι ζητούμενο μου. Θεωρώ πως έχω την αποδοχή πολλών φίλων. Τις περισσότερες φορές εξελίσσεται σε βαθιά φιλία με αγάπη άδολη. Συγγραφείς και ποιητές μου στέλνουν όπου κι αν βρίσκονται τα έργα τους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από αυτό. Η δημοσιογραφία μου άνοιξε πόρτες και παράθυρα, μετουσίωσε όλη μου την ύπαρξη. Μου έδωσε φτερά.
Ποιήματα της ιδίας
***********************************************************
“Ξυπόλητη μόνη βηματίζω
κρύβομαι από την σκιά μου μέσα στην βροχή σου…
Για πάντα,
από πάντα,
δεν φοβάμαι το νερό,
την αστραπή, την βροντή,
μπόρα είναι λέω θα περάσει.
Είναι που ξέχασα στο σπίτι το σανδάλι
και θα μου λείψει το τιρκουάζ που εσύ διάλεξες για μένα.”
****************************************************************
“Μόνο μαζί σου τα φεγγάρια θα λάμπουν κατάστηθα.
Μόνο μαζί σου τα αστέρια θα κολυμπούν ελεύθερα
μέσα στα μάτια μου.
Μόνο μαζί σου θα ανθίζει ο λεμονόκηπος
που έχω στην καρδιά μου.
Μόνο μαζί σου η ανάσα μου ενώνεται με του αγέρα την πνοή. Μόνο μαζί σου τα όνειρά μου
ζωντανεύουν και σιγοτραγουδούν. Μόνο μαζί σου το φθινόπωρο με συναρπάζει,
με μετουσιώνει σε μελωδό.
Μόνο μαζί σου τίποτα δεν με τρομάζει,
πετώ αγέρωχα στον ουρανό.
Μόνο μαζί σου τα φύλλα θα μετρώ
σ’ εκείνον τον άμετρο χορό τους.
Μόνο μαζί σου στης αράχνης τον αραχνοΰφαντο ιστό,
θα μπω για να κλειστώ.
Μόνο μαζί σου θα φωνάξω στα μήκη και τα πλάτη «Σ’ αγαπώ»
Μόνο μαζί σου Ζω!”