Καμένα λουλούδια στο παρτέρι του Ugo Betti 

Ο συγγραφέας  Ugo Betti υπογράφει τη νέα θεατρική παράσταση με τίτλο Kαμμένα λουλούδια στο παρτέρι. Στη μικρή σκηνή του θεάτρου Αλκμήνη παρακολουθήσαμε το εν λόγω έργο . Σκληρή γροθιά στο στομάχι τα λόγια του, ακόμα και αν  πηγαίνεις προετοιμασμένος για να δεις κάτι σκληρό αλλά ουσιώδες. Η επιτυχημένη  αφίσα του Γιώργου Βαχάρη αποτυπώνει το συναίσθημα που θα βιώσουμε και είναι εξίσου αλληγορικό, όπως και ο τίτλος της παράστασης. Ένα είδος εξιλέωσης μας διαπερνά όσο παρακολουθούμε τις σκηνές , αυτό είναι εξάλλου και το ζητούμενο, η λύση του δράματος .Η σκηνοθέτης Francesca Minutoli πετυχαίνει στο ακέραιο να μας εισάγει στο κλίμα με την άρτια αφαιρετικότητα αλλά και το αντικριστό καθρέφτισμα των ηρώων , που κάθονται παραπλεύρως στη σκηνή. Αναφορικά με τον θίασο ,είναι όλοι εξίσου δυνατοί στο ρόλο τους, αποδίδοντας το μέγιστο των δυνατοτήτων τους (Μιχάλης Καλιότσος, Τάσος Αντωνίου , Μαρία Μαλταμπέ. Ιδιαίτερα ξεχώρισα , τον Αλέξανδρο Μαράκη Μπούρκα λόγω της ερμηνευτικής κλιμάκωσης του δράματος,  τόσο στη φωνή όσο και στη δυναμική των εκφράσεων. Ωστόσο, όλος ο θίασος έχει εργαστεί σκληρά και αυτό είναι κάτι που απολαμβάνουμε ως θεατές. Την δυναμική δηλαδή του αποτελέσματος τους ως ομάδα και ως μια ψυχή. 

https://www.ticketservices.gr/event/kamena-louloudia-sto-parteri/?lang=el

 Λιγα λόγια για το έργο

Ο Τζιοβάνι , πρώην πολιτικός ηγέτης επαναστατικού κόμματος ζει απομονωμένος με τη γυναίκα του Λουίζα σε ένα καταφύγιο κοντά στα σύνορα θρηνώντας σιωπηλά για το χαμό του γιου τους που σκοτώθηκε με περίεργο τρόπο μέσα στο ίδιο τους το σπίτι Η άφιξη όμως του Τόμασο και του Ροζάριο και η επικείμενη εφαρμογή ενός πολιτικού σχεδίου θα φέρει στο σπίτι ανατροπές και θα αποκαλύψει αλήθειες που ήταν βαθιά κρυμμένες στο σκοτάδι.  

Το έργο συνδυάζει το κοινωνικό με το υπαρξιακό στοιχείο αλληλένδετα .  Οι πολιτικές προεκτάσεις μας παραπέμπουν κατευθείαν στο υπέροχο βιβλίο «Ελευθερία όχι αναρχία» του Alexander-Sutherland Neill. Πραγματικά εδώ πρόκειται για την απόλυτη καταστρατήγηση της ελευθερίας της υπάρξεως από το πολιτικό σύστημα. Το έργο υπογραμμίζει ξεκάθαρα αποστραγγίζει την όλη στάση του ανθρώπινου οργανισμού που αποστραγγίζεται από το πολιτικό σύστημα  και πώς μαραίνεται ο άνθρωπος όταν μένει υποτελής σε αυτό.

Αναλογικά με αυτό ο άνθρωπος ανθίζει και άλλοτε μαραίνεται, όπως τα λουλούδια στο παρτέρι. Ο λυρισμός και ο ρομαντισμός, μικρές δόσεις από το πρωτότυπο κείμενο (Μετάφραση: Francesca Minutoli – Τάσος Αντωνίου) μας μεταφέρει το συναίσθημα και τον πόνο σε έναν κόσμο εγωιστικό και απάνθρωπο. Το έργο διεγείρει το συναίσθημα του κοινού και το απογειώνει , πότε με τεθλασμένη πορεία και πότε με κατακόρυφη. Καμία πλήξη δεν περιχωρεί ανάμεσα στο θεατή και στο δρώμενο. Πώς θα μπορούσε άλλωστε με τόσο έξυπνη σκηνοθεσία και ερμηνευτική αρτιότητα του θιάσου?

Η αλήθεια είναι πως η  αφαιρετική απόδοση της σκηνοθέτιδας  και η δημιουργία διόπτρων- alter-ego μεταξύ των ηθοποιών , δημιουργεί μία δεύτερη ακρόαση,  μία άκρως εξομολογητική διάθεση.Το παράθυρο στην ελπίδα είναι εκείνο που τελικά γίνεται παράθυρο στην οδύνη. Αλήθεια πόσο μπορεί να απέχει η ζωή από το θάνατο? Είναι το καίριο ερώτημα που ανασύρεται . Μα όσο μία ηλιαχτίδα- μας λέει ο συγγραφέας- η οποία μπορεί ανάμεσα στις σκιές να γεννήσει το φως . Να γεννήσει την πυγμή, την ίδια τη ζωή ενάντια στο κατεστημένο. Πάντα απαιτείται βέβαια για την αλήθεια και την επανάσταση ένας αθώος. Ο συγγραφέας απλόχερα μας το δίνει, και αυτή είναι η πολυπόθητη ανατροπή του έργου.

Ο φωτισμός από το Μανώλης Μπράτσης, τα κοστούμια της Μαρίας Ντάρμου, τα σκηνικά της Κικής Μήλιου και τέλος η βοηθητική σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Μαράκι Μπούρκα οδηγούν σε ένα υπέροχο αποτέλεσμα που απογειώνει την όλη σύσταση του θεατρικού έργου.Ενεργειακά η ομάδα λειτουργεί δεμένα  πάνω στη σκηνή και πείθει καθώς μας μεταφέρει στη δική της χωροχρονική πραγματικότητα.

Κυρίως όμως κατορθώνει, να μας προβληματίσει και να μας αφυπνίσει ενάντια στον κάθε καθωσπρεπισμό του κατεστημένου και στο κίβδηλο που ορθώνεται εμπρός μας. To όλο εγχείρημα είναι πραγματικά θαυμαστό και διαφορετικό από τα τετριμμένα έργα. .  Ο Όσκαρ Ουάιλντ συνήθιζε να λέει ότι η ζωή μιμείται την τέχνη περισσότερο απ’ ό,τι η τέχνη τη ζωή. Το σπουδαίο είναι αλλά και το δυσάρεστο ότι η πραγματικότητα του έργου δεν απέχει πολλή από την δική μας καθημερινότητα. 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Συγγραφέας: Ugo Betti

Μετάφραση: Francesca Minutoli – Τάσος Αντωνίου

Σκηνοθεσία:Francesca Minutoli

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αλέξανδρος Μαράκης – Μπούρκας

Σκηνικά: Κική Μήλιου

Κοστούμια: Μαρία Ντάρμου

Μουσική-ηχητικό περιβάλλον: Νίκος Αρκομάνης

Επεξεργασία ήχου: Play Recording Studio

Σχεδιασμός φωτισμού: Μανώλης Μπράτσης

Φωτογραφίες – τρέιλερ : Γιώργος Δανόπουλος

Δημιουργία αφίσας : Γιώργος Βαχάρης

Επικοινωνία: Νταίζη Λεμπέση

Παίζουν:Μιχάλης ΚαλιότσοςΤάσος ΑντωνίουΜαρία ΜαλταμπέΑλέξανδρος Μαράκης – Μπούρκας  

Θέατρο Αλκμήνη – Secret Room (Μικρή Σκηνή)17 Μαϊ – 2 Ιουν